У першую ноч я прасыпалася разоў 5, адзін з апошніх разоў — пад песню, якую спявалі ледзь не ўсёй плошчай, хорам, з феерверкамі, проста так 🙂 Бо, як сказалі мне абарыгены, «святкаваць пакуль няма чаго».